ΔΙΠΟΛΑ,
«Αιώνια Μήτρα»

«Αιώνια Μήτρα»

Η έκθεση «Αιώνια Μήτρα» της ομάδας ΔΙΠΟΛΑ στο ιστορικό κτίριο της Βασιλικής του Αγίου Μάρκου στο Ηράκλειο Κρήτης συγκεντρώνει Έλληνες καλλιτέχνες σε ένα γόνιμο διαγενεακό διάλογο γύρω από την τέχνη και τη ζωή.

Αποτελεί τη συνέχεια του ομώνυμου εγχειρήματος που έλαβε χώρα το περασμένο καλοκαίρι στις εγκαταστάσεις Digenakis Winery, στα περίχωρα του Ηρακλείου, λειτουργώντας ως μια έκθεση εν εξελίξει εμπλουτισμένη με νέα έργα και τη συμμετοχή πολλών ακόμα καταξιωμένων και υποσχόμενων καλλιτεχνών. Το σκεπτικό της έκθεσης θέτει επίκαιρους προβληματισμούς γύρω από την υπόσταση του καλλιτεχνικού έργου την εποχή του διαδικτύου, της πληροφορικής επανάστασης και της άυλης κρυπτοτέχνης (NFT). Η λέξη «μήτρα», σε συνάρτηση με το εικαστικό πεδίο, ανασύρει τις έννοιες του πρωτότυπου και του πολλαπλού, της μοναδικότητας-αυθεντικότητας και του αντίγραφου. Έννοιες που αναδιαμορφώνονται υπό τη νέα συνθήκη της ψηφιοποιημένης πραγματικότητας των NFT. Οι περισσότεροι καλλιτέχνες προσεγγίζουν το θέμα με ελεύθερο πνεύμα, αποδομώντας την εικόνα και δίνοντας έμφαση στην ιδέα του θραύσματος. Εδώ, τα πολλαπλά σπαράγματα που στοιχειοθετούν το συνολικό εικαστικό αποτέλεσμα -συχνά φαινομενικά όμοια μεταξύ τους, παραπέμπουν συνειρμικά στην έννοια του πολλαπλού. Κάτι που τονίζεται μέσα από την παράθεση και τη δομική ρυθμική επανάληψη παρόμοιων γραμμών, σημείων, αυθόρμητων χειρονομιών και γραφών, μονάδων και μοτίβων μέσα στο ίδιο το έργο. Σε ένα ευρύτερο φιλοσοφικό πλαίσιο, η έκθεση αναφέρεται στη γένεση, την αέναη ροή του χρόνου και τον αδιάλειπτο κοσμικό κύκλο. Σχέδια και πίνακες ζωγραφικής συνυπάρχουν με γλυπτά, εγκαταστάσεις, κατασκευές, ψηφιακές εκτυπώσεις και εφήμερες αρχιτεκτονικές επεμβάσεις. Τα έργα απλώνονται στον τοίχο και το δάπεδο ή αναρτώνται μετέωρα στον χώρο. Συγκροτούν συνθέσεις που δημιουργούν την εντύπωση ότι θα μπορούσαν να προεκτείνονται στο άπειρο. Όπως τα βίντεο και οι περφόρμανς, αποτελούν και αυτά παράγωγα μιας ρευστής διαδικασίας αλληλουχιών, αλληγορίες για την ατέρμονη και ατελεύτητη ύπαρξη.

Οι καλλιτέχνες χρησιμοποιούν πληθώρα διαφορετικών υλικών και πολυφωνία μέσων, παραδοσιακών, μηχανικών και τεχνολογικών. Γίνεται έτσι σαφές ότι η σύγχρονη αισθητική άποψη δεν είναι απόρροια της πρώτης ύλης και της μεθόδου παραγωγής αλλά της εννοιολογικής σύλληψης και της ιδιαιτερότητας της καλλιτεχνικής ματιάς.

Μπία Παπαδοπούλου
Ιστορικός Τέχνης, Επιμελήτρια εκθέσεων