Κείμενα – Κριτικές

Το πλέγμα και τα νήματα συνδέουν νοηματοδοτήσεις και εννοιολογικούς άξονες με κοινό σημείο την εξπρεσιονιστική γραφή. Η υλικότητα συντείνει στην δημιουργία ενός κόσμου που προβάλει την αέναη πορεία της ζωής…Έφη Μιχάλαρου
για την ατομική έκθεση «Η Φευγαλέα φύση της Ζωής»

Συνολικά, η καλλιτεχνική παραγωγή της Μ.Σ. μας κάνει να προβληματιστούμε σχετικά με την πολυσημία των εικόνων. Κοιτάζοντας τα έργα της κάνουμε ένα ταξίδι για να ανακαλύψουμε την πιο οικεία και κρυφή πλευρά της ανθρώπινης ύπαρξης – αν και ποτέ χωρίς να αφήνουμε το παρόν και την πραγματικότητα. Το σχήμα, το χρώμα, το υλικό και η γραφή δίνουν ζωή σε μια τυπική ισορροπία σπάνιας ομορφιάς και κομψότητας, στην οποία η καλλιτέχνιδα ερμηνεύει μια συναισθηματικότητα που εξισορροπείται από την αυτογνωσία.Martina Scavone
για την ατομική έκθεση «PARADOXA / Act and individual starting point 2» στη Ρώμη

Η Μ.Σ. ανα-νοηματοδοτεί και ανα-συνθέτει ένα αφήγημα που είναι ταυτόχρονα προσωπικό και συλλογικό. Το προσωπικό τραύμα μετουσιώνεται μέσα από την εννοιολογική τέχνη και τον λόγο, με την εν-νοημάτωση του από την ευθραυστότητα και την απαράμιλλη δύναμη που την χαρακτηρίζουν.Έφη Μιχάλαρου
για την ατομική έκθεση «Without Which, Not / Sine Qua Non»

Maria Stamati, a Greek artist with a long history of awards and success, of numerous group and solo exhibitions in Greece and abroad, is distinguished by a particular style in which the irrational, the impulse, is mitigated and modulated through a reflection for which it becomes necessary to use the material in a light but not invasive nor excessively three-dimensional way, precisely to leave the observer with a sense of measured balance that emerges from her canvases.Marta Lock
για το ζωγραφικό έργο της Μαρίας Σταμάτη
(Ιταλικά και Αγγλικά)

Maria Stamati’s artistic signature is built on the gesture, on emotions, on the chromatic movement, whose interactions develop accurate and intellectualized compositions, where each thing is balanced with one another, showing an expressivity able to catch the observer’s eye.Monica Ferrarini
για το ζωγραφικό έργο της Μαρίας Σταμάτη
(Ιταλικά και μεταφρασμένο στα Αγγλικά)

Ένα artist’s book είναι ένα έργο εικαστικής τέχνης και συλλεκτικό αντικείμενο με αποκλειστικό δημιουργό τον ίδιο τον καλλιτέχνη, αντίθετα με ένα βιβλίο τέχνης, ένα εικονογραφημένο βιβλίο, μία βιβλιοφιλική έκδοση ή ένα καλλιτεχνικό βιβλίο, όπου οι δημιουργοί μπορεί να είναι πολλοί άνθρωποι διαφορετικών ειδικοτήτων, ο καλλιτέχνης, ο συγγραφέας, ο ποιητής, ο βιβλιοδέτης, ο γραφίστας, ο τυπογράφος κ.ά.Λουΐζα Καραπιδάκη
για την τέχνη των artist's books

Το μυστηριακό στοιχείο είναι προφανές. Περισσότερα είναι αυτά που υπονοεί από εκείνα που λέγει, ομολογεί και διατυπώνει η καλή ποιήτρια Μ.Σ.Κωνσταντίνος Μπούρας
για την ποιητική συλλογή «Με Πολυπρόσωπη Σκίαση»
(Ελληνικά και μεταφρασμένο στα Πολωνικά)

Η ποίηση της Μ.Σ. είναι μια ποίηση του χώρου και του χρόνου – κυρίως του χώρου, όπως επιβεβαιώνει και η εικαστική επένδυση της συλλογής…Δημήτρης Κανελλάκης
για την ποιητική συλλογή «Με Πολυπρόσωπη Σκίαση»

Η εικαστική γραφή της Μ.Σ., εμπνευσμένη, πρωτότυπη και χαρισματική δεν χάνει ποτέ τον έκδηλο δυναμισμό που εκπέμπει, ούτε την ποιητική διάσταση και την αφηγηματική ευφράδεια των εννοιολογικών παραπομπών.Λουΐζα Καραπιδάκη
για την ατομική έκθεση «Η άκρη του Ν(ο)ήματος»

Αν οι μνήμες μας, είμαστε εμείς, όπως πιστεύει η καλλιτέχνιδα, τις κουβαλάμε, μας εκπροσωπούν και μας καθορίζουν, ο εικαστικός διάλογος που αναπτύσσεται ανάμεσα στα στοιχεία της παράδοσης και τη σύγχρονη εικαστική γλώσσα, είναι ένας ουσιαστικός τρόπος προσέγγισης της προσωπικής πορείας μας μέσα στο χρόνο.Έφη Μιχάλαρου
για την ατομική έκθεση «Η άκρη του Ν(ο)ήματος»

Κι άρχισε μία διαδρομή χωρίς τελικό προορισμό. Μόνο μικρές στάσεις από έργο σε έργο έχει αυτή η διαδρομή. Σημασία για τη Μ.Σ. έχει το ίχνος που αφήνει πίσω του το βίωμα της διαδρομής. Αυτό ακριβώς είναι που δείχνει τον προορισμό… τον προορισμό που φτιάχνεις με τη φαντασία σου!…Ηλίας Παπανικολάου
για την ατομική έκθεση «Η άκρη του Ν(ο)ήματος»

Η συνάντηση της σκληρότητας (που όμως είναι φθαρτή) με τη μαλακότητα (που όμως είναι ανθεκτική) είναι μία από τις φιλοσοφικές προεκτάσεις του νηματικού θεματικού κύκλου της Μ.Σ. Η γεωμετρία της εικαστικού σχεδιάζει με ένα ευαίσθητο υλικό συνυφασμένο με τη γυναικεία χειροτεχνία. Η νηματουργία της συναντά την αρχιτεκτονική, σε συνθέσεις που γίνονται χώρος οι ίδιες.Μαρία Γιαγιάννου
για την ατομική έκθεση «Η άκρη του Ν(ο)ήματος»

Η χαρισματική Μ.Σ. στη διαδρομή της με αξίες, αναγνωρίζεται πλήρως σε όλες τις μορφές των τεχνών. Γίνεται εισηγήτρια της περίφημης “φαντασιακής θέσμισης της κοινωνίας” σαν παραγωγός της δικής της σκέψης, ποικίλων ρευμάτων, σημείο αναφοράς και ποιος ξέρει άλλα πόσα!Δημήτρης-Ουμπέρτος Φιλανδριανός
για την ποιητική συλλογή «Με Πολυπρόσωπη Σκίαση»

Σε μια συλλογή, που για μία ακόμη φορά συμπλέκει την ποιητική με την εικαστική της ταυτότητα, αυτή τη φορά σε μιαν αδιάσπαστη ενότητα, η Μ.Σ. προσφέρει στον αναγνώστη υλικό που εγείρει προβληματισμό απαραίτητο για την εσωτερική ισορροπία του και κατ’ επέκταση για την ισορροπία του με τον γύρω κόσμο…Νικολέττα Κοκοσιούλη
για την ποιητική συλλογή «Με Πολυπρόσωπη Σκίαση»

Τα προσχήματα χωρίς τόνους, τα χρώματα, τις εικασίες. Όμως η ποίηση ως μία υπερβαίνουσα έννοια-κατάσταση αναδύεται απ’ όλες τις περιοχές των τεχνών εν προκειμένω απ’ όλες τις σελίδες, όλες τις κουίντες του βίου…Πάνος Χαραλάμπους
για την ποιητική συλλογή «Με Πολυπρόσωπη Σκίαση»

Συλλογισμοί, σκέψεις, δηλώσεις μεταφέρονται μέσα από τα γραφήματα και τον ποιητικό λόγο της Μ.Σ. σ’ ένα πόνημα εξομολογητικό και αποκαλυπτικό…Λουΐζα Καραπιδάκη
για την ποιητική συλλογή «Με Πολυπρόσωπη Σκίαση»

Η καθαρότητά τους υλοποιείται σε ένα άσπρο αφύσικο χρώμα πέραν του καθημερινού κόσμου που γι’αυτό μπορεί να φέρει ότι απομένει από την ποίηση ότι απομένει από την τέχνη…Δρ. Βιβή Βασιλοπούλου
για την ατομική έκθεση «Ό,τι Μένει»

Είναι φανερό ότι η ζωγράφος βρίσκεται απέναντι στο ερώτημα: ακίνητος δέκτης – θεατής και κινούμενη εικόνα ή ακίνητη εικόνα και κινούμενος θεατής; Υπαινικτικός λόγος που δεν προτείνει, δεν ερμηνεύει, παρά μόνο σημαίνει και ζητά απαντήσεις, όπως κάθε αληθινό έργο τέχνης…Αριστείδης Γιαγιάννος
για την ατομική έκθεση «Στη Μέση της Νύχτας, Στη Μέση της Μέρας»

Οπτικό υλικό ενορχηστρωμένο στο βίντεο μες από εξαιρετικά δημιουργικές εναλλαγές, με κύριο ερέθισμα: τις κινήσεις των χεριών αλλά και του ανδρικού και του γυναικείου κορμού καθώς απελευθερώνεται από το “όποιας” μορφής, υπόστασης, ποιότητας και υφής, ένδυμα (πουκάμισο, μπλούζα, φανέλα, t-shirt, κ.α.), καλύπτει το γυναικείο στέρνο ή τον ανδρικό θώρακα…Ντόρα Ηλιοπούλου-Ρογκάν
για την ατομική έκθεση «Σύνθετα, Όμορα, Μοναδικά»

Η Μ.Σ. εκμεταλλεύεται τη συμβολικά φορτισμένη φύση του αντικειμένου και τη χρησιμοποιεί αναλόγως. Αλλού η γραβάτα λειτουργεί ως λαιμοδέτης, ως λουρί: μια επίμονη υπενθύμιση ότι το σύστημα κρατάει από το λαιμό όποιον τη φορά. Αλλού πάλι, μοιάζει ν’ αγκαλιάζει το θέμα με τρυφερότητα…Δάφνη Γιαγιάννου
για την ατομική έκθεση «Εδώ στο Νότο…»

Δεν πρόκειται ούτε για εγκεφαλική στοχαστικότητα που συσπειρώνεται στον εαυτό της, ούτε για διάχυση λυρική αλλά για εσωτερικότητα που, καθαρμένη από ψευδαισθήσεις και γυμνή, αποσπάται από τα σιωπηλά της βάθη για να γίνει συνείδηση, και να ριχτεί, μοναχική και δεομένη, στην «οικουμένη των ανέμων» – στην σκληρή διαλεχτική του κόσμου…Γιάννης Καλιόρης
για την ατομική έκθεση «12 Γυναίκες»

Είναι ένα διάπυρο ρευστό μέταλλο που έχει περάσει από την υψικάμινο των ανθρωπίνων συναισθημάτων. Θα μπορούσε να είναι η προμετωπίδα στην ποίηση της Μ.Σ. …Μιχαήλ Δ. Στασινόπουλος
για την ποιητική συλλογή «Σιωπής Πέρασμα»