Η Φευγαλέα φύση της Ζωής – The Transient nature of Life – La nature éphémère de la vie
Η ροή του χρόνου, η μνήμη και οι σχέσεις είναι στο επίκεντρο των έργων που εκθέτει η Μαρία Σταμάτη στην Γκαλερί Δεσμός στο Παρίσι.
Η site-specific έκθεση με τίτλο “Η Φευγαλέα φύση της Ζωής” -μια έκθεση ειδικά σχεδιασμένη για τον συγκεκριμένο χώρο- αντλεί έμπνευση από το βιβλιοπωλείο του εκθεσιακού χώρου και τον γραπτό λόγο και αποτελείται από τρεις ενότητες που λειτουργούν εννοιολογικά και μορφολογικά ως συγκοινωνούντα δοχεία από όπου ξετυλίγεται το νήμα της αφήγησης…
Το πλέγμα και τα νήματα συνδέουν νοηματοδοτήσεις και εννοιολογικούς άξονες με κοινό σημείο την εξπρεσιονιστική γραφή. Η υλικότητα συντείνει στην δημιουργία ενός κόσμου που προβάλει την αέναη πορεία της ζωής…
Το φευγαλέο αποτύπωμα, η λιτότητα, το μικρό και το ασήμαντο αποτυπώνονται στο δίπτυχο των λευκών έργων. Ακρυλικά και μελάνια εγγράφονται πάνω σε επιφάνειες χαρτιού κι εφημερίδων, για να αναδείξουν την δύναμη του εφήμερου. Κόκκινα και μωβ νήματα διαπερνούν την επιφάνειά των έργων σαν αιμάτινες αρτηρίες, αφού και το εφήμερο πολλές φορές σφραγίζει μικρές διαχρονικότητες.
Τα έξι μαύρα έργα παραπέμπουν σε βιβλίο που ξεδιπλώνεται στον χώρο σαν ιστορία. Αποτελούν ένα εικαστικό μυθιστόρημα, που πηγάζει από την διττή φύση της εικαστικού, λόγω της σχέσης της και με την ποίηση και τον γραπτό λόγο. Δημιουργεί έτσι μία “οπτική αφήγηση” από κολλάζ, χαρτιά και μελάνια με πολλά διαφορετικά στοιχεία και εικόνες, παραπέμποντας στον κύκλο της ζωής.
Κάθε έργο ενέχει ένα ζευγάρι από Μήνες, όπου το πρώτο αναφέρεται στην δύναμη της αφετηρίας, το δεύτερο στην αγωνία της ταυτότητας, το τρίτο στις σχέσεις και τον ερωτισμό, το τέταρτο στην εμπειρία και την εσωτερικότητα, το πέμπτο στον προβληματισμό σε σχέση με τον εσωτερικό και τον εξωτερικό χρόνο και τέλος το έκτο στην φθορά …που σκορπίζει πίσω από τις “γιορτές” που ζήσαμε.
Σε κάθε έργο ένα μαύρο “πλέγμα” σχεδόν διάφανο, συγκρατεί το κάθε “κεφάλαιο-έργο”, αποτελώντας το αποτύπωμα της προσπάθειας που καταβάλλει ο άνθρωπος καθημερινά.
Πίσω διαφαίνεται ένας γαλάζιος ουρανός, ευοίωνος και ελπιδοφόρος, ενώ μία κόκκινη γραμμή διατρέχει όλα τα έργα, όπως, ίσως, το νόημα της ζωής ή η συνειδητοποίηση της διαδρομής.
Η έκθεση “Η Φευγαλέα φύση της Ζωής” ολοκληρώνεται οπτικά με ένα έργο όπου το οικοδομικό πλέγμα αποτελεί το “καμβά” για την εγγραφή ενός συμπλέγματος λέξεων και έχει άμεση αναφορά στην γλώσσα. Ο λόγος, καταγράφει για την Σταμάτη, τον κόσμο στην συνείδησή μας….είναι το μέσον που επικοινωνούμε και εκφραζόμαστε και τελικά …” θεραπευόμαστε (και) μέσω της γλώσσας”.
Αθήνα,
31/3/2024
Έφη Μιχάλαρου
Κριτικός Τέχνης & Επιμελήτρια Εκθέσεων
Μέλος της Ένωσης Ελλήνων Τεχνοκριτικών (AICA Hellas)