Without Which, Not
/
Sine Qua Non

Without Which, Not / Sine Qua Non

Ο κοινός εννοιολογικός άξονας που ενώνει το έργο των δύο εικαστικών, σε μία ενδιαφέρουσα και προκλητική συνύπαρξη, είναι η επιθυμία τους να αναγνώσουν και να εν-νοηματώσουν … τα όρια της Έκφρασης. Της διαδικασίας που ο άνθρωπος αποκτά επίγνωση του εαυτού του και επικοινωνεί με τους άλλους.

Σ’ ένα εγκάρσιο ταξίδι στα έγκατα της ανθρώπινης ύπαρξης, του υποσυνείδητου, των μεταβάσεων, των αλλαγών και αλληλουχιών που έπονται κι επιτελούνται σε μία διαδρομή αυτοπροσδιορισμού που διαμορφώνει την έκφραση του ατόμου εσωτερικά και εξωτερικά.

Η Μαρία Σταμάτη με αφετηρία την “εκφραστική ζωγραφική” και το λόγο, αναπτύσσει τα έργα της στο χώρο, συνθέτοντας εγκαταστάσεις, όπου πολύ συχνά προσθέτει νήματα και ύφασμα ή δαντέλα, οικοδομικό πλέγμα, κατασκευές και πλέξιγκλας, δημιουργεί υπαρξιακά παλίμψηστα με διαστρωματώσεις υλικών, εννοιών και συμβολισμών.

Ο Κώστας Βίττης συνθέτει το δικό του αφήγημα με φωτογραφικές αλληγορίες και συμβολικές εικόνες, που προέρχονται από τις σκέψεις, τις παρατηρήσεις και τις προσωπικές του εμπειρίες και εκφράζουν τον πυρήνα της ανθρώπινης ύπαρξης.

Επιμέλεια: Έφη Μιχάλαρου
Κριτικός Τέχνης & Επιμελήτρια Εκθέσεων
Μέλος της Ένωσης Ελλήνων Τεχνοκριτικών (AICA Hellas)